سخنی با والدین❤️
والدین عزیز من درکلاسهای درسی ام به هنرجویان عزیزم همیشه میگویم گاهی در اشعار شاعران قدیم کشورمان تفکرکنیم . چه وزن شعر ،چه ریتم شعر و چه محتوای کلامشان،همیشه ایجاز و درسی و تابلوی جهت نمایی وجود دارد. حتی مطالب روانشناختی مثلا در اشعار مولوی به وفور دیده میشود…
🙏از پدران و مادران عزیز میخواهم که فرزندان خودرا در موقعیت خواندن اشعار قدیمی و تفکر در آن قرار دهند و حال خودرا با آن بسنجند..
👈 بعنوان مثال این بیت از شاهنامه که که در زیر می آورم ،در مورد حال هنرجویی است که عجول است و میخواهد تک تک نتها را باسرعت بالا حتی نا منظم! بنوازد اگر در موسیقی نظم نباشد ، آن ،موسیقی نیست.
✨”دل و مغز را دور دار از شتاب
خردبا شتاب اندر آید بخواب”✨
🔸در قدیم ، کودکان باید تنها چند چیز را می آموختند و عوامل رقابت( چشم و هم چشمی!) کمتر بود؛ مثلا در مردان،مهارت و رقابت در اسب سواری،تیراندازی،قدرت بدنی،و موارد تک و توک
در جامعه معاصر و صنعتی به دلیل رشد سریع تکنولوژی گزینه های مهارتی و رقابتی خیلی بیشتر شده است(مدرسه،دانشگاه،زبان،کامپیوتر،رقص باله!،موسیقی،ورزش،مهارت در بازی مجازی و …) همین هم خانواده ها و هم فرزندان را دستپاچه کرده ، خود را با اطرافیان مقایسه میکنند،فضاهای مجازی افراد ماهر و توانمند را زود تر جلوی چشم خانواده ها و فرزندان قرار می دهد.
⏳ گذر زمان تهدید بزرگی است.تا تابستان میشود والدین همه کلاسهارا ثبت نام میکنند!فرزندان چندین و چندکلاس میروند و چندکار کار را بدون “نظم”برنامه باهم انجام میدهند این کار از هم گسیختگی و عدم تعادل را در مغز عادت داده است.و مترونوم زندگی بهم میریزد.تمرکز کم میشود.افکارپخش میشود… با یه “دست چندتا هندونه برداشتن”…
بچه ها میشوند “همه کاره و هیچ کاره”…
سرعت زمان بیشتر’احساس’ میشود و استرس بالا میرود بی نظمی بیشتر میشود و سیاره هر فکری از مدار طبیعی خود خارج می شود
آدمهایی که با شانس و تقدیر در موقعیتهای مناسبتری از(دیدسطحی)درجامعه قرارمیگیرند و حتما حکمتی داشته، همیشه مورد حسرت اند و بقیه هم میخواهند “یک شبه ره صد ساله روند!”
💡هنرجویان مبتدی باید در “حداقل سرعتی” که “”منظم””و با “قدرت” میتوانند بنوازند که بهترین صدای در حد توان تولید شود تمرین را آغاز کنند که تمام اینها را درکل “مترونوم” گویند. به این گونه به مغز عادت می دهد که چه در تمرینات و چه در زندگی، لحظه به لحظه را درک کند و از آن لذت ببرد و این بصورت شرطی پس از مدتی تمرین و تکرار در لحظه بودن حاصل میشود
🕯نتایج:
* در لحظه زیست کردن(حظوردرلحظه) (قدر لحظات را دانستن)
*قدرت تصمیم گیری سریع در زندگی
*آموزش نظم در زندگی
*مراقبه و درونگرایی بیشتر و خودشناسی بیشتر و….
پایان داستان “مسابقه دوندگی خرگوش و لاکپشت” که در آخرلاکپشت پیروز میشود مثال خوبی بر این واقعیت تلخ معاصر است.
مهدی سپهر(مدیریت و مشاور رُخ شو!)
